PAROOL: 'mooiste cd-verpakking'

En de prijs voor de mooiste cd-verpakking gaat alweer naar... At the close of every day. Hun vorige album, Geluiden van weleer (Het liedboek voor de mensen, 2005), was een prachtig vormgegeven poppsalmboekje, bij de remixplaat Leaves you puzzled (2007) kreeg je een gratis legpuzzel en ook Troostprijs ziet er weer prachtig uit. Een transparant hoesje met daarin een glimmend zilveren cadeauverpakking, waarop een paarse ererozet is geplakt. En, leert een filmpje op YouTube, Axel Kabboord, Minco Eggersman en de hunnen hebben ze stuk voor stuk met de hand in elkaar gefröbeld.

Ontwapenend. Net als hun nieuwe 'marketingactie': fans kunnen zich via de website aanmelden voor 'het silverteam' en stickers en posters plakken. De eerste schijnen al tot in Montreal gesignaleerd te zijn.



Terecht ook, want hoewel we woordspelingen met hoofdprijs zullen vermijden, de vierde studioplaat van Atcoed is een winnaar. Na de Nederlandstalige voorganger keert de band, afgezien van de titel, terug naar het Engels in dertien sfeervolle liedjes. Herfstig zijn ze ook nu weer vaak, met teksten over stuurloosheid en sombere berusting - '33 to 34/how much worse can it get'.

Maar muzikaal breekt geregeld de zon door. In de euforische ellende van I'm not sure I have what it takes, het stuiterende I need to break your heart of de warme blazers van The great sum of all beauty.